本文目录一览:
- 1、李清照的经典诗词有哪些?
- 2、李清照的诗词一首
- 3、李清照全部诗词
- 4、李清照的经典诗词。
- 5、李清照的诗词大全
李清照的经典诗词有哪些?
武陵春·春晚 宋代:李清照 风住尘香花已尽,日晚倦梳头。物是人非事事休,欲语泪先流。闻说双溪春尚好,也拟泛轻舟。只恐双溪舴艋舟,载不动许多愁。
一剪梅 朝代:宋朝作者:李清照 红藕香残玉簟秋。轻解罗裳,独上兰舟。云中谁寄锦书来?雁字回时,月满西楼。花自飘零水自流,一种相思,两处闲愁。此情无计可消除,才下眉头,却上心头。
醉花阴·薄雾浓云愁永昼 [宋]李清照 薄雾浓云愁永昼,瑞脑消金兽。佳节又重阳,玉枕纱厨,半夜凉初透。东篱把酒黄昏后,有暗香盈袖。莫道不消魂,帘卷西风,人比黄花瘦。
《蝶恋花·暖雨晴风初破冻》宋代:李清照 暖雨晴风初破冻,柳眼梅腮,已觉春心动。酒意诗情谁与共?泪融残粉花钿重。乍试夹衫金缕缝,山枕斜欹,枕损钗头凤。独抱浓愁无好梦,夜阑犹剪灯花弄。
归鸿声断残云碧,背窗雪落炉烟直。烛底凤钗明,钗头人胜轻。角声催晓漏,曙色回牛斗。春意看花难,西风留旧寒。李清照的经典诗词 如梦令 常记溪亭日暮,沉醉不知归路。兴尽晚回舟,误入藕花深处。
李清照的诗词一首
菩萨蛮——李清照 归鸿声断残云碧,背窗雪落炉烟直。烛底凤钗明,钗头人胜轻。角声催晓漏,曙色回牛斗。春意看花难,西风留旧寒。如梦令——李清照 常记溪亭日暮,沉醉不知归路。兴尽晚回舟,误入藕花深处。
《玉楼春》年代: 宋 作者: 李清照 红酥肯放琼苞碎,探著南枝开遍未,不知蕴藉几多香,但见包藏无限意。道人憔悴春窗底,闷损阑干愁不倚,要来小酌便来休,未必明朝风不起。
《如梦令·常记溪亭日暮》初中 宋·李清照 常记溪亭日暮,沉醉不知归路,兴尽晚回舟,误入藕花深处。争渡,争渡...《醉花阴·薄雾浓云愁永昼》重阳节 宋·李清照 薄雾浓云愁永昼,瑞脑消金兽。
武陵春·春晚 宋代:李清照 风住尘香花已尽,日晚倦梳头。物是人非事事休,欲语泪先流。闻说双溪春尚好,也拟泛轻舟。只恐双溪舴艋舟,载不动许多愁。
《钓台》:原文:巨舰只缘因利往,扁舟亦是为名来。往来有愧先生德,特地通宵过钓台。白话文:大船只是因为谋利才去,小舟也是为了沽名而来。先生的品德使往来的人惭愧,他们特地趁黑夜悄悄过钓台。
原文 昨夜雨疏风骤,浓睡不消残酒。试问卷帘人,却道海棠依旧。知否,知否?应是绿肥红瘦。翻译 昨夜雨虽然下得稀疏,风却刮得急猛,沉沉的酣睡却不能把残存的酒力全部消尽。
李清照全部诗词
夏日绝句——李清照 生当作人杰,死亦为鬼雄。至今思项羽,不肯过江东。好事近——李清照 风定落花深,帘外拥红堆雪。长记海棠开后,正是伤春时节。酒阑歌罢玉尊空,青缸暗明灭。魂梦不堪幽怨,更一声啼鴂。
《渔家傲·天接云涛连晓雾》豪放诗 宋·李清照 天接云涛连晓雾。星河欲转千帆舞。仿佛梦魂归帝所。闻天语。殷勤问我...2《鹧鸪天·暗淡轻黄体性柔》描写花 宋·李清照 暗淡轻黄体性柔。情疏迹远只香留。
一剪梅·红藕香残玉簟秋 宋代:李清照 红藕香残玉簟秋。轻解罗裳,独上兰舟。云中谁寄锦书来,雁字回时,月满西楼。花自飘零水自流。一种相思,两处闲愁。此情无计可消除,才下眉头,却上心头。
李清照的经典诗词。
《菩萨蛮·归鸿声断残云碧》描写春天 宋·李清照 归鸿声断残云碧,背窗雪落炉烟直。烛底凤钗明,钗头人胜轻。角声催晓...2《武陵春·风住尘香花已尽》闺怨诗 宋·李清照 风住尘香花已尽,日晚倦梳头。
武陵春·春晚 宋代:李清照 风住尘香花已尽,日晚倦梳头。物是人非事事休,欲语泪先流。闻说双溪春尚好,也拟泛轻舟。只恐双溪舴艋舟,载不动许多愁。
一剪梅 朝代:宋朝作者:李清照 红藕香残玉簟秋。轻解罗裳,独上兰舟。云中谁寄锦书来?雁字回时,月满西楼。花自飘零水自流,一种相思,两处闲愁。此情无计可消除,才下眉头,却上心头。
《蝶恋花·暖雨晴风初破冻》宋代:李清照 暖雨晴风初破冻,柳眼梅腮,已觉春心动。酒意诗情谁与共?泪融残粉花钿重。乍试夹衫金缕缝,山枕斜欹,枕损钗头凤。独抱浓愁无好梦,夜阑犹剪灯花弄。
李清照最经典的十首诗词 《如梦令》昨夜雨疏风骤,浓睡不消残酒。试问卷帘人,却道海棠依旧。知否,知否?应是绿肥红瘦!《武陵春》风住尘香花已尽,日晚倦梳头。物是人非事事休,欲语泪先流。
【篇一】寂寞深闺,柔肠一寸愁千缕。惜春春去,几点催花雨。——李清照 卖花担上,买得一枝春欲放。泪染轻匀,犹带彤霞晓露痕。怕郎猜道,奴面不如花面好。云鬓斜簪,徒要教郎比并看。
李清照的诗词大全
1、夏日绝句——李清照 生当作人杰,死亦为鬼雄。至今思项羽,不肯过江东。好事近——李清照 风定落花深,帘外拥红堆雪。长记海棠开后,正是伤春时节。酒阑歌罢玉尊空,青缸暗明灭。魂梦不堪幽怨,更一声啼鴂。
2、《菩萨蛮·归鸿声断残云碧》描写春天 宋·李清照 归鸿声断残云碧,背窗雪落炉烟直。烛底凤钗明,钗头人胜轻。角声催晓...2《武陵春·风住尘香花已尽》闺怨诗 宋·李清照 风住尘香花已尽,日晚倦梳头。
3、武陵春·春晚 宋代:李清照 风住尘香花已尽,日晚倦梳头。物是人非事事休,欲语泪先流。闻说双溪春尚好,也拟泛轻舟。只恐双溪舴艋舟,载不动许多愁。
4、醉花阴·薄雾浓云愁永昼 [宋]李清照 薄雾浓云愁永昼,瑞脑消金兽。佳节又重阳,玉枕纱厨,半夜凉初透。东篱把酒黄昏后,有暗香盈袖。莫道不消魂,帘卷西风,人比黄花瘦。
5、寂寞深闺,柔肠一寸愁千缕。惜春春去,几点催花雨。——李清照 卖花担上,买得一枝春欲放。泪染轻匀,犹带彤霞晓露痕。怕郎猜道,奴面不如花面好。云鬓斜簪,徒要教郎比并看。
6、声声慢·寻寻觅觅 寻寻觅觅,冷冷清清,凄凄惨惨戚戚。乍暖还寒时候,最难将息。三杯两盏淡酒,怎敌他、晚来风急?雁过也,正伤心,却是旧时相识。满地黄花堆积。