本文目录一览:
- 1、桃花源记原文、翻译及赏析王维
- 2、桃花源记的原文及翻译
- 3、陶渊明的桃花源记全文翻译
- 4、桃花源记翻译及原文注释
- 5、《桃花源记》原文及翻译
- 6、桃花源记原文和翻译
桃花源记原文、翻译及赏析王维
原文:明天太桃园县,绿萝山下峰众多,非常飕飕削减。白麻雪涛在岩石上,邓州坐蹲。系泊水谷,诸人进入天堂。桃花可超过一千年的树木林立的街道,如锦帐篷,花借地英寸的我,流泉汩汩。朔源记录郅谜石弹簧聂,如果灵壁。翻译:桃园县后的第二天,绿萝山下,非常,非常陡峭的山。
此日又逢春天,依然遍地桃花水;仙源何处,已杳杳难寻,不辨道路! 赏析 这是王维十九岁时写的一首七言乐府诗,题材取自陶渊明的叙事散文《桃花源记》。清代吴乔在《围炉诗话》中曾说:“意思,犹五谷也。文,则炊而为饭;诗,则酿而为酒也。”好的诗应当像醇酒,读后能令人陶醉。
意思是:此日又逢春天,依然遍地桃花水;仙源何处,已杳杳难寻,不辨道路!出自唐代王维《桃源行》,原文节选:出洞无论隔山水,辞家终拟长游衍。自谓经过旧不迷,安知峰壑今来变。当时只记入山深,青溪几度到云林。春来遍是桃花水,不辨仙源何处寻。
自谓经过旧不迷,安知峰壑今来变。当时只记入山深,青溪几曲到云林。春来遍是桃花水,不辨仙源何处寻。注解 逐水:顺着溪水。去津:古渡口。坐:因。隈:山崖的幽曲处。物外:世外。房栊:窗户。
翻译:当初因避乱世逃出尘寰,寻到这桃源仙境便不归还。《桃源行》是唐代诗人王维创作的一首乐府诗。
【释义】:他们居住的地方是武陵的桃花源,还在世外仙境建起了自得的田园。【出处】:王维《桃源行》:“樵客初传汉姓名,居人未改秦衣服。居人共住武陵源,还从物外起田园。月明松下房栊静,日出云中鸡犬喧。”【赏析】:王维的这首诗是取材于陶渊明的叙事散文《桃花源记》。
桃花源记的原文及翻译
1、桃花源记的原文及翻译如下:【原文】晋太原中,武陵人,捕鱼为业,缘溪行,忘路之远近。忽逢桃花林,夹岸数百步,中无杂树,芳草鲜美,落英缤纷,渔人甚异之;复前行,欲穷其林。林尽水源,便得一山,山有良田美池桑竹之属,阡陌交通,鸡犬相闻。
2、晋太元中,武陵人捕鱼为业。缘溪行,忘路之远近。忽逢桃花林,夹(jiā)岸数百步,中无杂树,芳草鲜美,落英缤纷。渔人甚异之,复前行,欲穷其林。林尽水源,便得一山。山有小口,仿佛若有光。便舍船,从口入。初极狭,才通人。复行数十步,豁然开朗。土地平旷,屋舍(shè)俨(yǎn)然。
3、《桃花源记》翻译及原文注释如下:东晋太元年间,武陵有个人以捕鱼为生。有一天他沿着溪水划船而行,忘记了路有多远。忽然遇到一片桃花林,在小溪两岸的几百步之内,中间没有其它树木,花草鲜嫩美丽,地上的落花繁多交杂,渔人对此感到非常诧异。他继续向前行船,想要走到林子的尽头。
4、原文:明天太桃园县,绿萝山下峰众多,非常飕飕削减。白麻雪涛在岩石上,邓州坐蹲。系泊水谷,诸人进入天堂。桃花可超过一千年的树木林立的街道,如锦帐篷,花借地英寸的我,流泉汩汩。朔源记录郅谜石弹簧聂,如果灵壁。翻译:桃园县后的第二天,绿萝山下,非常,非常陡峭的山。
陶渊明的桃花源记全文翻译
1、译文:东晋太元年间,武陵郡有个人以打渔为生。他顺着溪水行船,忘记了路程的远近。忽然遇到一片桃花林,生长在溪水的两岸,长达几百步,中间没有别的树,花草鲜嫩美丽,落花纷纷的散在地上。渔人对此(眼前的景色)感到十分诧异,继续往前行船,想走到林子的尽头。
2、魏晋陶渊明《桃花源诗》译文:秦王暴政乱纲纪,贤士纷纷远躲避。四皓隐居在商山,有人隐匿来此地。往昔踪迹消失尽,来此路途已荒废。相唤共同致农耕,天黑还家自休息。桑竹茂盛遮浓荫,庄稼种植按节气。春蚕结茧取长丝,秋日丰收不纳税。荒草遮途阻交通,村中鸡犬互鸣吠。
3、翻译:一般来说,天下像这样的地方很多,不单单是桃花源而已。原文 世传桃源事,多过其实。考渊明所记,止言先世避秦乱来此,则渔人所见,似是其子孙,非秦人不死者也。 又云杀鸡作食,岂有仙而杀者乎?…… 旧说南阳有菊水,水甘而芳,居民三十余家,饮其水皆寿,或至百二三十岁。
4、那里面的人们来来往往耕田劳作,男女的穿戴完全像桃花源外的世人。老人和小孩都悠闲愉快,自得其乐的样子。桃源中人看见渔人,便很惊奇,问渔人从哪里来。渔人一一地他们就邀请渔人到他们家里去,摆酒杀鸡做饭菜。村子里的人听说有这样一个人,都来问消息。
5、土地平坦开阔,房屋整整齐齐。有肥沃的田地、美丽的池塘,桑树竹林之类的景物。田间小路交错相通,(村落间)互相都能听见鸡鸣狗叫的声音。人们在田野里来来往往耕种劳作,男女的穿戴与桃花源以外的人一样。老人和小孩,都十分悠闲,各得其乐。(村中人)看到渔人十分惊讶,问(渔人)从哪儿来。
6、《桃花源记》原文及翻译如下:原文:晋太元中,武陵人捕鱼为业,缘溪行,忘路之远近,忽逢桃花林,夹岸数百步。中无杂树,芳草鲜美,落英缤纷,渔人甚异之,复前行,欲穷其林。林尽水源,便得一山,山有小口,仿佛若有光。便舍船,从口入,初极狭,才通人,复行数十步,豁然开朗。
桃花源记翻译及原文注释
1、《桃花源记》翻译及原文注释如下:东晋太元年间,武陵有个人以捕鱼为生。有一天他沿着溪水划船而行,忘记了路有多远。忽然遇到一片桃花林,在小溪两岸的几百步之内,中间没有其它树木,花草鲜嫩美丽,地上的落花繁多交杂,渔人对此感到非常诧异。他继续向前行船,想要走到林子的尽头。
2、东晋太元年间,武陵郡有个人以打渔为生。他顺着溪水行船,忘记了路程的远近。忽然遇到一片桃花林,生长在溪水的两岸,长达几百步,中间没有别的树,花草鲜嫩美丽,落花纷纷的散在地上。渔人对此(眼前的景色)感到十分诧异,继续往前行船,想走到林子的尽头。
3、《桃花源记》之译文与注解: 在东晋太元年间,武陵有渔人,以捕鱼为业。一日,沿溪而行,忘却路程。忽见桃花林,在溪水两岸数百步间,无他树,花鲜草嫩,落英缤纷,渔人甚异之。 渔人欲穷林之尽,行至溪源,见一小山,山有小洞,洞中光亮若隐。渔人下船,由洞入。
《桃花源记》原文及翻译
渔人出来之后,找到了自己的船,就沿着来时的路回去,处处都做了记号。他到了郡城武陵,就去拜见太守,说了自己的这番经历。太守立即派遣人员跟随他前往,寻找渔人先前作的记号,最终迷路了,后来再也找不到通往桃花源的路了。
《桃花源记》翻译及原文注释如下:东晋太元年间,武陵有个人以捕鱼为生。有一天他沿着溪水划船而行,忘记了路有多远。忽然遇到一片桃花林,在小溪两岸的几百步之内,中间没有其它树木,花草鲜嫩美丽,地上的落花繁多交杂,渔人对此感到非常诧异。他继续向前行船,想要走到林子的尽头。
翻译:一般来说,天下像这样的地方很多,不单单是桃花源而已。原文 世传桃源事,多过其实。考渊明所记,止言先世避秦乱来此,则渔人所见,似是其子孙,非秦人不死者也。 又云杀鸡作食,岂有仙而杀者乎?…… 旧说南阳有菊水,水甘而芳,居民三十余家,饮其水皆寿,或至百二三十岁。
原文:晋太元中,武陵人捕鱼为业。缘溪行,忘路之远近。忽逢桃花林,夹岸数百步,中无杂树,芳草鲜美,落英缤纷。渔人甚异之,复前行,欲穷其林。林尽水源,便得一山,山有小口,仿佛若有光。便舍船,从口入。初极狭,才通人。复行数十步,豁然开朗。
《桃花源记》魏晋:陶渊明 晋太元中,武陵人捕鱼为业。缘溪行,忘路之远近。忽逢桃花林,夹岸数百步,中无杂树,芳草鲜美,落英缤纷,渔人甚异之。复前行,欲穷其林。林尽水源,便得一山,山有小口,仿佛若有光。便舍船,从口入。初极狭,才通人。复行数十步,豁然开朗。
桃花源记原文和翻译
1、桃花源记的原文及翻译如下:【原文】晋太原中,武陵人,捕鱼为业,缘溪行,忘路之远近。忽逢桃花林,夹岸数百步,中无杂树,芳草鲜美,落英缤纷,渔人甚异之;复前行,欲穷其林。林尽水源,便得一山,山有良田美池桑竹之属,阡陌交通,鸡犬相闻。
2、翻译:一般来说,天下像这样的地方很多,不单单是桃花源而已。原文 世传桃源事,多过其实。考渊明所记,止言先世避秦乱来此,则渔人所见,似是其子孙,非秦人不死者也。 又云杀鸡作食,岂有仙而杀者乎?…… 旧说南阳有菊水,水甘而芳,居民三十余家,饮其水皆寿,或至百二三十岁。
3、东晋太元年间,武陵郡有个人以打渔为生。(一天)他顺着溪水划船,忘记走了多远。忽然遇到一片桃花林,(生长在溪水的两岸,)两岸几百步,中间没有别的树,花草鲜艳而美丽,花瓣纷纷落下。他对此感到非常诧异。继续往前走,想走到林子的尽头。
4、东晋太元年间,武陵有个人以捕鱼为生。有一天他沿着溪水划船而行,忘记了路有多远。忽然遇到一片桃花林,在小溪两岸的几百步之内,中间没有其它树木,花草鲜嫩美丽,地上的落花繁多交杂,渔人对此感到非常诧异。他继续向前行船,想要走到林子的尽头。
5、《桃花源记》原文及翻译如下:原文:晋太元中,武陵人捕鱼为业。缘溪行,忘路之远近。忽逢桃花林,夹岸数百步,中无杂树,芳草鲜美,落英缤纷。渔人甚异之。复前行,欲穷其林。林尽水源,便得一山,山有小口,仿佛若有光。便舍船,从口入。初极狭,才通人。复行数十步豁然开朗。
6、《桃花源记》第一段翻译:东晋太元年间,武陵郡有个人以打渔为生。一天,他顺着溪水行船,忘记了路程的远近。忽然遇到一片桃花林,生长在溪水的两岸,长达几百步,中间没有别的树,花草鲜嫩美丽,落花纷纷地散在地上。渔人对此(眼前的景色)感到十分诧异,继续往前行船,想走到林子的尽头。